Het oudergesprek

“Hij is erg afwezig. Luistert ie eigenlijk welf?”, vraagt de invaljuf van mijn negenjarige zoon. Ze gaat door: “Hij is erg gemakkelijk, laks. Hij maakt zijn werk in de klas niet af en hij levert zijn huiswerk niet in.” Poeh, dat is nogal een statement. Ik probeer niet toe te geven aan de emoties die... Continue Reading →

Thuiskomen…

Gillend zit ik op mijn fiets. “Rechts aanhouden! Er komen mensen langs, niet schrikken, gewoon doorfietsen! Niet zo langzaam, dan val je om!! Blijf nou rechts! Niet zomaar stoppen, dan knallen we allemaal op elkaar. Als je wilt stoppen moet je eerst om je heen kijken. Dat is geen fietspad! BLIJF NOU RECHTS!!!”  Zij zuchten,... Continue Reading →

Armoedige Witte (Huis) Kerst

We wonen inmiddels drieënhalf jaar in Amerika. In Vienna Virginia, onder de rook van Washington D.C. om precies te zijn. En in al die tijd is het gelukkig écht nooit gewoon geworden. Naar de dokter gaan en dan langs Washington Monument mogen/moeten rijden, het Pentagon passeren, parkeren bij Arlington Cemetery. En zelfs in het voorbijrijden... Continue Reading →

Mooi Nederland

De reis, wat een onderneming. Met een huurbus naar New York. Vanaf daar met mondkapjes op richting NL. Wat een verademing. Letterlijk en figuurlijk: Nederland. Dat is lang geleden!! Lieve Ingeborg en Nina die ons onthaalden op Schiphol. Ons geweldige huisje in Huisduinen en het luxe welkomstpakket incl. leenauto van lieve schoonmama. Niks geen jetlag... Continue Reading →

It has been ‘forevah’!

Thoughts running through my mind. Zoveel te vertellen. Te vragen. Te schrijven! Zoveel om over te mijmeren, me aan te ergeren, of gewoon om over na te denken. Het afgelopen jaar schreef ik niet privé, sinds ik startte met werken. Ik zocht naar de juiste balans en schreef alleen nog zakelijk. Gaandeweg dit afgelopen jaar... Continue Reading →

Amerika’s gun-madness

We zitten aan de eettafel, eten en kijken samen naar het Jeugdjournaal. Elle volgt het beeld met grote, enigszins verbaasde ogen. "Boze en verdrietige mensen in Amerika, mam? Hoezo? En waarom roepen ze allemaal 'DO SOMETHING!!' Wat is er met ze mam?" Ik had haar niet verteld over de aanslagen van afgelopen weekend. Wat moet... Continue Reading →

Nederlandse (homme)les

Ze kijkt me gespannen aan en stamelt ongemakkelijk en zonder ook maar enige schijn van zelfvertrouwen: "kop?" Grote vragende en misschien zelfs gepijnigde ogen. Zucht. Ik herhaal de letters, k-o-o-p. "Oh jaaaa... " klinkt het klein en kwetsbaar. De sfeer is zwaar beladen inmiddels, misschien zelfs ronduit vreselijk. Waar dit over gaat? Nederlandse les! Ik... Continue Reading →

dewereldwijven.com

Sinds enige tijd ben ik opgenomen in de inspirerende groep wereldwijven die hun verhalen en ervaringen delen via http://www.dewereldwijven.com. Ik ben er trots op om bij deze bijzondere club vrouwen een stukje belonging te vinden! Via de website lees je over wereldse vrouwen die zich over de hele wereld bevinden, over hun avonturen, bedrijven, inspiratie,... Continue Reading →

Stop and smell the roses!

Wakker worden van een oorverdovend muzikaal ochtendconcert van allerlei verschillende speciale vogelroepjes, maar vooral de Rode Kardinaal zangvogels die buiten mijn slaapkamerraam zo prachtig de dag aankondigen. It's a new day! En alleen dat al, het feit dat we een nieuwe dag mogen beleven van dit prachtige avontuur. Het geluk is overal om ons heen... Continue Reading →

Joost mag het weten?

Kriegelig, geïrriteerd, teleurgesteld, gefrustreerd en downright terneergeslagen. AAARGH! Dat is in een notendop de huidige stand van zaken na bijna twee jaar onduidelijkheid over 'wat het betekent als ik hier in de VS wil gaan werken als partner van'. Sure, ik kan gaan werken. Ik mag hier werken. Dat is helder, en dat is fijn!... Continue Reading →

Create a website or blog at WordPress.com

Up ↑