We zitten aan de eettafel, eten en kijken samen naar het Jeugdjournaal. Elle volgt het beeld met grote, enigszins verbaasde ogen. "Boze en verdrietige mensen in Amerika, mam? Hoezo? En waarom roepen ze allemaal 'DO SOMETHING!!' Wat is er met ze mam?" Ik had haar niet verteld over de aanslagen van afgelopen weekend. Wat moet... Continue Reading →
Nederlandse (homme)les
Ze kijkt me gespannen aan en stamelt ongemakkelijk en zonder ook maar enige schijn van zelfvertrouwen: "kop?" Grote vragende en misschien zelfs gepijnigde ogen. Zucht. Ik herhaal de letters, k-o-o-p. "Oh jaaaa... " klinkt het klein en kwetsbaar. De sfeer is zwaar beladen inmiddels, misschien zelfs ronduit vreselijk. Waar dit over gaat? Nederlandse les! Ik... Continue Reading →