Hi! We’re the Van der Bij Family and we just moved from Den Helder to DC! Nou ja, eigenlijk naar Vienna Virginia. Onder de rook van Washington DC, en dat klinkt nou eenmaal toffer… En het is niet de ‘Van der Bij Family’ die schrijft, maar Lies. In haar moerstaal.
Ik dus! Ik ben Lies! Mijn oudtante’s lijfspreuk was: Verbaas U niet, verwonder U slechts. Verwonderen werd het uitgangspunt van dit blog, in het Engels: LIES WONDERS. Ik verwonder me aan de lopende band over van alles en nog wat…
Ik verwonder me bijvoorbeeld over mezelf als wereldvrouw die avonturen nastreeft maar leeft met vliegangst en een ‘hang naar thuis’. Ik verwonder me als controlfreak die graag aan de touwtjes trekt maar die juist zoekt naar manieren om los te laten. Ik verwonder me als lerarenopleider en pedagoog met een hang naar innovatie en actie, in een onderwijswereld die veelal is gericht op polderen en vergaderen. En niet in de laatste plaats, ik verwonder me maar al te vaak als moeder van kinderen die niet in de kant-en-klare mal van de norm passen.
Ik houd ervan om ‘mijn gedachten uit mijn hoofd te schrijven’. Het helpt mij, en ik geloof dat ik niet alleen ben met al mijn verwonderingen, overpeinzingen en gedachten. Ik deel dit blog met jou in de hoop dat je jezelf of misschien je kind herkent in mijn schrijven. Dat mijn blog je helpt, je steunt, dat je erom kunt lachen en dat we ons samen kunnen verwonderen.
Ik vind het te gek dat je mijn blog(s) leest! En heb je vragen, tips, op- of aanmerkingen, ik hoor je/ze graag.
Lies
P.S. Verwondering betekent voor mij ook dat onderwerpen als racisme, inclusiviteit en diversiteit aan de orde komen. Als witte vrouw die opgroeide in een witte wereld vol privileges, getrouwd met een zwarte man, moeder van een prachtige ‘caramelkleurige dochter’ die zegt dat ze “te wit is voor de zwarte mensen, maar te zwart voor de witte mensen”. Zwijgen is instemmen, is het mogelijk maken en instandhouden. En dat is het laatste dat ik wil.